ضعیف بودن ینی به جای اینکه بشینم طبق برنامه اقتصاد سنجی بخونم و زبان،بشینم رو مقاله کار کنم و nتا کار دیگه،بشینم مث احمقا به یه احمق فک کنم!مث دخترای 14ساله ی بی تجربه عمل کردن،واقعا تو فاز من نبوده.چطور شد که این من احمق لعنتی باز پام گیر کرد تو یه رابطه ی 1ماهه!ها!یک ماهه ی ساده.دوستی ساده مثلا.چطور شد آدمی که به هیچ جام نبود یهو اینجوری مهم شد!
حالا به درک که مهم شد،چرا تموم نمیشه؟!؟چرا نمیره از سر من!؟
خسته شدم از فکر کردن به چیزایی که نیس.آحه یکی نیس بگه واقعا اینقد ضعیفی که نبود یه عنتر زاده باید اینجوری از پا بندازتت؟!خوشبختی ینی اینکه من دارم تو رشته ی مورد علاقم درس میخونم.ینی لذت میبرم از رشته و تلاشی که میکنم.ینی اینکه لذت ببرم از اینکه کلاس زبانم تمومه از اینکه میتونم کلی مدرک داشته باشم از اینکه مقاله مینویسم(همش آرزوهامه)از اینکه بابام بهم زنگ میزنه و همیشه با خوشرویی بهم میگه سلام دخترگل بابا.خوشبختی ینی همین تایمی که توی خوابگاه با بچه ها از خنده غششششش میکنیم واقعا...خوشبختی ینی شوخی هایی که استاد باهام میکنه.خوشبختی ینی بیرون کشیدن از رابطه ی اشتباه قبلی...
ولی فاز من چیه؟فکر کردن به آدمی ک حتی یه درصدم بهم فک نمیکنه و تصور کردنش تو تمام لحظه های زندگیم(بی اغراق تو 24ساعت)چقدددد مسخرس
...
ف ا ک: )
- ۹۴/۰۸/۱۸
